هرچی بیشتر مبگذره بیشتر ازش بدم میاد و بیشتر تلاش میکنه ک از هم دور شیم ..گاهی فکر میکتم با کسیه ک دیگه منو دوس نداره...
هربار ک ناراحت میشم اصلا براش اهمیتی نداره...
اصلا..
هربار خودم مجبورم ک‌یادم بره و دوباره عادی رفتار کنم...
روزی ک بتونم و دیگه دوسش نداشته باشم میخوام عکس العمل هاشو ببینم...
بدجوری منتظرم
وقتی ب گذشته فکر میکنم ...
ما ام میتونستیم هنوز عاشق باشیم اگر...
وقتی ک از سر و کولش بالا میرفتم با عصبانیت پس م نمیزد.
اگر وقتی داشتم با شوخی گاز گازش میکردم پرتابم نمیکرد اونور..
اگر وقتی قلقلکش میدادم اونم باهم بازی میکرد..
اگر هرباری ک براش غرا میپختم ازم تشکر و تعریف میکرد.
اگر فقط وقت نیاز جنسیش سمتم نمیومد...
اگر در مواقع عادی هم منو بوس و بقل میکرد..
اگر محبت کلامی بلد بود.
وقتی فکر میکنم میبینم همه چیز خیلی ویرون تر از اینه ک بخواد درست بشه...
دیروز بعد از ظهر خواب بودم..خواب دیدم خاله ی کوچیکم روی سرامیک خونه ی خاله ی بزرگترم چیزی ریخته و ب من سپرد ک‌پاکش کنم... منم غر غر کنان گفتم تو ریختی بعد ب من میگی ک پاکش کنم وقتی حامله م؟؟؟ میام خم میشم تا پاکش کنم ولی نوچه و ب راحتی پاک نمیشه همون موقع میوفتم زمین...و گریه میکنم.. توی خواب داشتم گریه میکردم ک سریع فهمیدم ک خوابه و بیدار شدم همچنان بغض داشت خفه م میکرد.
تمام این ادمایی ک‌توی بارداری توی مخم رفتن... توی ناخداگاهم هستن هنوز...
درباره همسرم فکر میکنم هیچوقت نتونم این ۷ ماه و بی توجهی ها و بی محبتی هاشو فراموش کتم...
رفتارش باعث شده هر بار ک‌میرم جلوی آینه ب خودم بگم چقدر زشت ک چاق شدی.....
از خودم بدم میاد.
از خودم خیلی بدم میاد.
اگر جز از بقل تو محبت از مردی دریافت نکنم از سگ کمترم.
برای چزوندنت تا هرجا ک بشه پیش میرم
این روزارو یادم نمیره.
متنفرم ازت
از وقتی باردار شدم توی پیچه...با همکارای شرکتش لاس خشکه میزنه...ی بار لابلای مسیجاش گفته بود ک یکبار یکی و رسونده دم مترو...بعدا گفت ک چند بار رسونده ...
حالا همون اون دختره خیلی بهش غیر رسمی مسیج میده وکاملا تو مخ منه...
اردیبهشت بود فکر کتم ک بدجوری قاطی کزدم و تیر ماه ..گفتم باید عین همکار بهت مسیج بدن نه مثل دوست ...مثنکه بهشون گفته بود و اونا ام خودشونو جمع کرده بودن...ولی باز شروع شده...
پیروز ک توی ماشین بودیم همون دختره زنگ زده بود...و شوهرم جوری بود ک انگار ترسیده و هول خورده فقط فوری میخاست تلفن و قط کنه...صدای دختره رو میشنیدم...
خسته شدم..نمیدونم مشکل از منه و هورمونام بهم ریخته یا اینکه اونه ک رعایت نمیکنه و توی مخ منه.تنها چیزی ک‌میدونم اینه ک بخاطر این بچه عین چی عزاب وجدان دارم ..هر وقت ک گریه میکنم هر وقت ک حالم خرابه بهش منتقل میشه و من اصلا نمیخام از الان روش تاثیر منفی داشته باشم ولی جلوی این حال بدمم نمیتونم بگیرم...
خسته شدم میخام فرار کنم...نمیتونم ادامه بدم ..بارها شده شب و نصفه شب فقط خواستم برم ...نباشم....نمیتونم باشم...
تقریبا یادم نمیاد ۵ شنبه و جمعه ای ک خوشحال و خندان رفته باشم بیرون بگردم...
ی وقتایی دلم میخاد فرار کنم ازین خونه
دورکارم از شنبه تا پنجشنبه از ونه پشت سیستم کار میکنم...تمام عشقم اینه ک پنجشنبه و جمعه رو تفریح کنم.
ولی هربار شوهرم از دماغم در میاره...
ی وقتایی حس میگنم حسی ب منو بچه م نداره...
امروز بردتم بیرون تمام مدتی ک بیرون بودیم چون کمپرس کولرش سوخت برای من توی قیافه و سکوت بود.... اینم پنجشنبه ی تفریحی من !!!!!
بخام بگم واقعا تو سرم چی میگذره باید بگم انقدر منو خالی و بی محبت و بدون تفریح و گردش ول کرده ک با اولین نفری ک بهم توجه و محبت کنه بهش خیانت میکنم هیییییییییچ ازم بعید نیس.
با بچه ی شکمم صدبار صحبت کردم و تصمیم گرفتم اگر پاش رسید بزارمش و برم... و این درد و جز من فقط کسی میفهمه ک‌شرایط مشایه داشته باشه.
من کم آوردم.
خسته شدم از اینکه ی هفته عین خر کار بیرون و کار خونه بکنم و فقط دلم ب پنجشنبه و جمعه خوش باشه و پنجشنبه و جمعه م اینطوری بگذره.
هیچ نیاز جنسی ای بهش ندارم چوووووووون هیچ محبتی ازش نمیبینم...
خسته شدم و کم اوردم .
دلم میخاد فرار کنم
من اینجا اتفافات بزرگ زندگیمو ثبت میکنم ...